____________________________________________________________________________________________________
Moes
(is op proef!)
3 februari 2021 was het zover, onze kleine pup was geboren en na een paar weken mochten we kennis met hem komen maken. Een lief Staffordshire Bull Terrier reutje uit een nest van 7. Prachtig bruin, met een wit streepje over zijn neusje en een wit vlekje in zijn nek. Hij kreeg van ons de roepnaam ‘Moes’. Na nog heel wat weken geduld mochten we hem ophalen.
In het nest tussen broertjes en zusjes in was Moes volgens de fokker wat rustiger en meer afwachtend dan de rest, ook op de filmpjes stond hij meestal niet vooraan. Eenmaal thuis kreeg hij, zeker binnenshuis, snel meer zelfvertrouwen en werd hij lekker ondeugend.
We hebben met Moes een puppycursus afgerond en een aantal lessen speurwerk gedaan (daarin was hij geen echte ster, maar wel erg enthousiast).
Rond de leeftijd van een jaar is Moes ons gaan uitproberen waarbij hij graag de baas in huis wilde worden, waar hij kort de kans voor kreeg doordat we zelf niet alert genoeg waren op het gedrag dat hij liet zien. Toen we dat inzicht kregen, consequent en duidelijk naar hem werden, verdween dat gedrag snel naar de achtergrond. Wel heeft hij een duidelijke leider nodig en heeft hij snel in de gaten wanneer of bij wie hij extra ruimte krijgt.
Eenmaal volwassen is Moes vooral heel lief. Moes wil graag bij je zijn, hij volgt je de hele dag en houdt ervan geknuffeld te worden. Blijft dicht bij onze peuter in de hoop een extra koekje te krijgen of een leuk speelgoedje van haar te pakken. Hij gaat graag mee in de auto. Rent tijdens het wandelen graag door ondiepe plassen, maar schrikt van onverwacht diep water en wil dus liever niet echt hoeven zwemmen. Moes houdt niet van regen en wil tijdens een regenbui het liefst z.s.m. terug naar huis. Datzelfde geldt wanneer er thuis gezellig bezoek op hem wacht. Hij is dol op iedereen die bij ons binnenkomt of hem op straat wil begroeten, bekend of onbekend. Hij moet bij bezoek in zijn enthousiasme soms wat afgeremd worden. Zeker wanneer er veel mensen zijn. In dat geval laten wij hem vaak in de bench of aan de lijn even wachten en tot rust komen. Waarna hij vervolgens gewoon weer losloopt.
Moes vindt andere honden, groot en klein, vaak heel erg leuk. Hij loopt op grote velden of in het bos regelmatig los en kan met veel honden leuk spelen. Wel is hij er gevoelig voor als andere honden zich dominant gedragen of dominant overkomen. Dan wordt hij vaak wat gespannen. Uit voorzorg lijnen wij hem vaak aan om eerst zelf te kunnen inschatten hoe de honden op elkaar zullen reageren voordat ze samen los mogen. Op een enkele hond kan hij erg fel reageren. Hoe hij op andere dieren in huis reageert is niet bekend.
Afhankelijk van wie hem uitlaat kan Moes soms wat trekken aan de lijn. Zeker wanneer hij plots een andere kant op wil (omdat hij een hond ziet, naar huis wil of ergens wil snuffelen). Hij kan wat ongeduldig zijn als hij langer moet wachten, bij een speeltuintje tijdens het uitlaten of op een terrasje. Dit hebben wij zelf wellicht ook onvoldoende getraind.
Bij te veel drukte kan Moes heel soms wat overprikkeld raken. Dat kan zijn doordat wij te druk doen thuis (lopen, springen, roepen) of ook doordat hij heel druk speelt met een andere hond. Dan lijkt hij even niet te weten wat hij moet met al zijn prikkels en uit hij dat naar ons door blaffen/springen. Door hem dan direct te corrigeren/aan te lijnen raakt hij dit weer kwijt, schudt hij zich even uit en is hij zijn prikkels weer kwijt. Dit gebeurt nog zelden, maar hiervoor is het wel fijn hem dus goed te kunnen lezen.
Moes is niet altijd een grote held; zo is hij bang voor kliko’s aan de straat, bewegende lichtjes in het donker, harde wind of onverwachte harde geluiden tijdens het uitlaten. Van de stofzuiger of een hark/bezem is hij ook geen fan, maar die ontloopt hij gewoon. (Tenzij je dus niet de leider bent, dan probeert hij de stofzuiger wel eens aan te vallen.)
Daarentegen vindt hij onweer en vuurwerk geen probleem als hij lekker binnen op de bank ligt en vindt hij het prima als onze peuter langs hem af stept/fietst/rent. Wij hebben nooit met hem samen gefietst, dus onbekend hoe hij dit zou doen.
Lichamelijk heeft Moes wat gevoeligheden. Zo heeft hij een omgevingsallergie waardoor vanaf het voorjaar veel last kan krijgen van jeuk. Na redelijk wat zoeken, puzzelen en uitproberen is gebleken dat dit goed onder controle te houden is d.m.v. een injectie Cytopoint via de dierenarts. Deze injectie zou maandelijks gezet mogen worden, maar dit is lang niet zo vaak nodig. Afgelopen jaar heeft Moes 4 injecties gehad waarmee de jeuk goed onder controle is.
Daarnaast vindt Moes niet al het voer even lekker en reageren zijn maag/darmen op de ene voeding beter dan de andere. Sinds 1,5 jaar krijgt Moes van ons 2x per dag vlees gevoerd. Hierop doet hij het heel erg goed.
Moes wordt altijd netjes ontwormd. I.o.m. de dierenartsenpraktijk is op ons verzoek gekozen om Moes vanaf dat hij 2 jaar was geen vaccinaties meer te geven (o.a. omdat hij niet mee op vakantie gaat en nergens komt waar veel honden bij elkaar zijn). Maar als zijn toekomstige eigenaren dit wensen, kan dit altijd nog geregeld worden.
Moes is gecastreerd en met ong. 23 kg uitgegroeid tot een grote Engelse Stafford. Hij loopt enthousiast bij de dierenarts naar binnen en ondergaat wat er moet gebeuren. Het is een grote knuffelkont die graag bij ons op de bank ligt, maar tijdens zijn ‘vakanties’ bij mijn ouders weet dat hij daar niet op de bank mag. In diezelfde ‘vakanties’ loopt hij uit zichzelf de bench in als ’s avonds de lampen uit gaan, terwijl hij thuis op de bank/in zijn mand slaapt. Hij kan prima een dag of avond alleen thuis zijn (7-8 uur), maar willen we natuurlijk liever niet of niet te vaak voor hem. Hij is graag bij je in de buurt, dus waar kan volgt hij je naar de kamer, keuken of tuin.
Moes is dolblij met ieder speeltje dat hij krijgt, om lekker op te kauwen of als er mee gegooid wordt in huis of in de tuin. Balletjes en een flos gaan vaak wel een tijdje mee, knuffeltjes worden vooral snel in 1000 stukjes gescheurd. (Dat vindt Moes dus heel leuk, maar dan is het spelletje wel snel voorbij.) Het allerliefste rent hij in de tuin achter zijn ‘hengel’ aan. We hebben een wat kleinere tuin en om hem lekker te laten rennen zijn bracht een hondentrainer ons op het idee een soort grote kattenhengel te maken. Daar is hij helemaal gek van. Moes is gewend aan een woonomgeving met veel mensen, kinderen, honden en verkeer op straat.
Onze Moes verdient alle liefde, tijd, aandacht en beweging. Door de combinatie van chronische ziekte/pijn en het verbreken van onze relatie hebben wij niet meer de mogelijkheid Moes voldoende aandacht en beweging te geven. Om die reden zijn wij op zoek naar een nieuwe plek voor Moes.
Annabel
_________________________________________________________________________________________________________________________
Bodhy
(mag blijven bij zijn nieuwe baasjes!)
Bodhy is een gecastreerde Staffordshire Bull Terrier reu, geboren op 14 oktober 2019, hij is nu dus 4,5 jaar jong.
Bodhy woont van pup af aan bij ons en we waren gelijk verliefd op dit ras en op Bodhy zelf. Het is een enorme knuffelbeer, die het liefst de hele dag aan je vastgeplakt zit. We zijn met hem op puppycursus geweest en hebben daarna ook verschillende vervolgcursussen met hem gedaan.
Het is een slimme hond die snel dingen oppakt. Hij is onwijs gek op zijn bal, deze moeten we ook echt afpakken anders blijft hij 24 uur spelen. Wij gaan graag met hem fietsen en wandelen, daar geniet hij van. Hij is in huis rustig bij ons, kan goed alleen thuis blijven. Hij is bij ons 1 dag per week alleen thuis van ongeveer 8 tot 4. Hij is dan buiten in de tuin en kan hij via een hondenluik in de bijkeuken komen waar zijn mand en drinken staat. Als er visite komt, probeert hij de aandacht op te eisen dus dan gaat hij in de bench en dit gaat verder prima. (Soms met een deken erover voor de prikkels).
Bodhy is niet bang voor onweer. Vuurwerk vindt hij niet fijn, maar zolang hij binnen is gaat dit goed. Buiten uit zich dit in trekken aan de lijn richting huis. Dierenarts is geen probleem voor Bodhy, geeft geen kik! Katten zijn niet zijn beste vrienden, hij heeft ze het liefst niet dicht bij hem. Tijdens het uitlaten loopt Bodhy aan een flexilijn met ons, maar heeft voorheen wel aan een korte lijn naast ons gelopen. Met een opfriscursus moet dit wel weer goed komen. Bodhy kan alleen gaan trekken aan de lijn wanneer je in drukke situaties bent met veel prikkels (bijvoorbeeld in de stad), hij weet dan niet goed wat hij moet en hier heeft hij een duidelijke leider bij nodig.
Na ongeveer een jaar kwamen we erachter dat Bodhy echt een leider nodig heeft en dat hij niet tegen te veel prikkels kan. Hier hebben wij beiden hard aan proberen te werken. Dit resulteerde in hele mooie dingen, maar ook de realiteit dat de hond de spiegel van de baas is.
Vooral de angsten van de vrouwelijke baas, de onzekerheid enz. is waar Bodhy op reageert en zo neemt hij het heft in handen thuis. Hij wordt de leider omdat wij in zijn ogen niet capabel genoeg daarvoor zijn. Met z’n 3en thuis was dit allemaal prima te doen en zoek je op een gegeven moment je eigen angsten niet meer op met Bodhy. Buiten heeft Bodhy bijvoorbeeld de neiging te reageren op grote honden.
Bodhy heeft nog nooit dingen leuk gevonden die snel gaan. Denk aan wieltjes van een step, fiets enz. Dit vindt hij heel spannend. Ook als wij wat drukker zijn in huis wordt hij ook onrustig. Wij fietsen zelf wel met hem en dit gaat goed.
In september 2022 hebben wij een zoontje gekregen. En zolang ons zoontje nog baby was, ging dit allemaal helemaal prima. Maar zodra onze zoon begon met lopen ging Bodhy stress signalen vertonen en raakten wij al snel het vertrouwen kwijt.
Er is nog nooit iets gebeurd, maar wij missen het vertrouwen hierin naar Bodhy toe. Bodhy weet niet hoe hij zich moet gedragen bij kleine kinderen. Dit komt ook allemaal mede doordat hij ons niet als de leider ziet.
Daarom hebben wij moeten besluiten een ander, nieuw thuis te gaan zoeken voor Bodhy zonder kleine kinderen. Hij zit momenteel hier thuis te veel in de bench omdat ons zoontje tegenwoordig langer wakker is.
Of het zou kunnen klikken met een andere hond, weten we niet. Wij denken ook dat wanneer Bodhy wel de goeie begeleiding krijgt die hij nodig heeft, dus een leider die duidelijke regels heeft en geen angsten uitstraalt richting de hond, dat al zijn gedragingen ook beter zullen worden en er een andere Bodhy zal ontstaan.
Het is een geweldige hond die een stukje duidelijke begeleiding nodig heeft, echt een vriend voor het leven! ❤️
Robin & Ylse
__________________________________________________________________________________________________________________________Biggie
(mag blijven bij zijn nieuwe eigenaren!)
Biggie is een Stafford Bull Terrier reu, die op 18 januari 2024 5 jaar is geworden. Hij is echt een ‘familieman’ en is dan ook het liefst 24/7 bij ons. Hij houdt van knuffelen maar ook een ‘stoeipartij’ zal hij niet uit de weg gaan. Een echte jongen dus.
We hebben Biggie van pup af aan en hij is dan ook samen met onze dochter opgegroeid (zij is inmiddels 6). Mijn dochter en Biggie zijn echte maatjes en wanneer er iets met onze dochter is, komt hij meteen kijken. Maar ook voor onze zoon (2 jaar) is Biggie erg zorgzaam. Wij begrijpen dan ook goed dat dit ras in Engeland de ‘Nanny’ wordt genoemd.
Biggie is graag bij ons in de buurt en niet graag alleen. Hij eet ook pas wanneer wij weer thuis zijn. Biggie krijgt twee keer per dag te eten. In de ochtend en avond. Onze kinderen gaan niet naar de opvang omdat op de dagen dat wij zijn werken opa en oma komen oppassen. Hierdoor is Biggie niet veel alleen al kan hij dat wel prima voor een aantal uur.
Ondanks dat Biggie voor ons en onze naasten heel erg lief is en graag wil knuffelen, vindt hij ‘onbekenden’ wel soms spannend. Hij vindt het dan ook niet fijn wanneer onbekenden hem direct benaderen om hem te aaien. Wij zelf denken dat dit is ontstaan doordat hij steeds minder in contact kwam met onbekenden. Veel mensen hebben een vooroordeel over dit ras en daardoor was Biggie veel in de bench als er bezoek was.
Vooral wanneer er kinderen bij waren, omdat veel ouders Biggie niet bij hun kind in de buurt wilden. Wat wij ook begrepen, maar hierdoor werd bezoek natuurlijk steeds minder leuk voor Biggie.
Een bezoek aan de dierenarts gaat soms goed en soms niet, dit is heel erg afhankelijk van de dierenarts die er is, hebben wij gemerkt.
Biggie houdt ervan om lekker te rennen en springen en is heel leergierig. Dat is ook wat ze aangaven tijdens de puppycursus; dat hij snel de ‘opdrachten’ begreep en een ideale hond zou zijn om parcours te rennen. Door privé-omstandigheden hebben we geen andere cursussen gevolgd met Biggie.
Wij zelf hebben ook ervaren dat Biggie een snelle leerling is. Zo konden we hem snel nieuwe dingen leren, zoals het dragen van een muilkorf. Ook al zorgt een muilkorf voor een minder prettige uitstraling, dit zorgde er wel voor dat we hem gewoon lekker los kunnen laten rennen. Biggie vind namelijk niet alle honden leuk. Hij heeft nog nooit een andere hond iets gedaan, maar in het kader van voorkomen is beter dan genezen. Hoe Biggie met andere dieren is, is moeilijk te zeggen. Hij vindt het wel leuk om andere dieren op te jagen, zoals vogels. Maar hij heeft ze nooit aangevallen. Daarnaast hebben we zelf geen andere huisdieren, maar is hij wel eens bij de buren geweest die katten hebben en dat ging goed.
Biggie is niet bang van vuurwerk maar van water is hij geen fan. Hij is dan ook nog nooit het water in gegaan en gaat er alleen heen om uit te drinken. We hebben ook een aantal keer met Biggie gefietst. Dat gaat goed, wel trekt hij dan veel. We hebben hem ook regelmatig mee naar het terras genomen en dan gaat hij rustig bij de tafel liggen, wel doet die dit alleen wanneer hij van tevoren goed is uitgelaten.
Biggie wordt 4x per dag uitgelaten, waarvan we proberen om 1x hem los te laten op een veld zodat hij kan rennen. Alleen merken we dat het steeds moeilijker wordt om Biggie voldoende beweging en aandacht te geven. De rondjes worden steeds korter en de speelmomenten worden minder.
Mede door onregelmatig werk en kinderen, blijft er minder tijd over voor Biggie. Dat is ook de reden dat we nu op zoek zijn naar een nieuw thuis voor Biggie.
We vinden het belangrijk dat Biggie de aandacht en begeleiding krijgt die hij verdient en nodig heeft. Wij zijn er dan ook van overtuigd dat als Biggie bij iemand komt die hem dit geeft, die persoon een maatje voor het leven heeft.
Claudia
___________________________________________________________________________________________________
Zijn er nog meer Staffordshire Bull Terriers in de herplaatsing? Dat zou zo maar kunnen! Niet elke stafford komt op de website terecht omdat ik vaak via mijn zoekerslijst de procedure kan opstarten. Dus als je zeker wil weten of er meer staffords in de herplaatsing zijn, bel me even!